26/11/08
Συνομιλία γονιού με τον Κουφόπουλο στον Σκάϊ.
Στην ραδιοφωνική εκπομπή του Κουφόπουλου στο Σκάϊ (18:00-20:00μ.μ. κάθε μέρα), την Τετάρτη 26/11, μίλησε γονιός με νήπιο για το πρόβλημα του νηπιαγωγείου.
Ένα παιδί “εκφράζεται” με τις ζωγραφιές του...
Αυτές τις ζωγραφιές μαζί με τις λεζάντες, τις έστειλε ένας γονιός 5χρονου παιδιού.
Τα σχόλια περιττεύουν.
Θέλω μόνο να ρωτήσω τους ιθύνοντες:
Την ψυχική υγεία των παιδιών δεν την σκέφτηκε κανείς όταν τα υποχρέωσαν να “στοιβαχτούν” στα δημόσια νηπιαγωγεία;
“Το δεύτερο (έγχρωμο) έγινε μετά από μισή ώρα παραμονή σε ένα μικρό, φθηνό, απλό και γλυκό Ιδιωτικό Νηπιαγωγείο.. Δεν χρειάστηκε να ρωτήσουμε τι αναπαριστά...Απλά έβαλα τα κλάματα κάνοντας την σύγκριση, και έχοντας περάσει 2 εβδομάδες πολύ άσχημα έντονων φορτίσεων όπου πιέζαμε το παιδί να αποδεχτεί το Δημόσιο Νηπιαγωγείο πού, ευτυχώς δεν αποδέχτηκε…..”
Τα σχόλια περιττεύουν.
Θέλω μόνο να ρωτήσω τους ιθύνοντες:
Την ψυχική υγεία των παιδιών δεν την σκέφτηκε κανείς όταν τα υποχρέωσαν να “στοιβαχτούν” στα δημόσια νηπιαγωγεία;
“Το πρώτο (μαύρο) έγινε μετά από 2 ημέρες στο κακό τοπικό δημόσιο Νηπιαγωγείο- λοβοτομείο. Αναπαριστά (όπως μας είπε) παιδάκια στον σταθμό να τσακώνονται στο κέντρο, πίσω η Δασκάλα να φωνάζει (στο κέντρο ψηλά) και η μαμά του να περιμένει απ’έξω (στο κέντρο χαμηλά).”
“Το δεύτερο (έγχρωμο) έγινε μετά από μισή ώρα παραμονή σε ένα μικρό, φθηνό, απλό και γλυκό Ιδιωτικό Νηπιαγωγείο.. Δεν χρειάστηκε να ρωτήσουμε τι αναπαριστά...Απλά έβαλα τα κλάματα κάνοντας την σύγκριση, και έχοντας περάσει 2 εβδομάδες πολύ άσχημα έντονων φορτίσεων όπου πιέζαμε το παιδί να αποδεχτεί το Δημόσιο Νηπιαγωγείο πού, ευτυχώς δεν αποδέχτηκε…..”
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΙΔ. ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΩΝ
Αγαπητέ κ. Πορτοσάλτε.
Ονομάζομαι Γ. Π. και είμαι δάσκαλος, απόφοιτος της Παιδ. Ακαδ. Τρίπολης. Είμαι ιδιοκτήτης και διευθύνω τον παιδ. σταθμό .................... στην Ηλιούπολη από το 1993. Θα ήθελα να σας απαντήσω στο ερώτημα που θέσατε στον κ. Σαρμπάνη πρόεδρο του ΠΑΣΙΠΣ (στις 24/11/08, κατά τη διάρκεια της κινητοποίησής μας με τα σχολικά στο Σύνταγμα), για το άν γνωρίζαμε την υποχρεωτικότητα του νηπιαγωγείου από το 2006.
Βεβαίως και το γνωρίζαμε και το θέλαμε. Δεν γνωρίζαμε τις διαφορετικές κτιριακές απαιτήσεις του Υ.Π. από ήδη υφιστάμενες κατά δεκαετίες μονάδες που συνεχίζουν να προσφέρουν εκπαίδευση. Μικρές μονάδες στον ιστό της πόλης κλπ.... τα ξέρετε. Η απάτη του κράτους προς εμάς, τούς εργαζόμενούς μας, τους γονείς και ειδικά τα παιδιά είναι δεδομένη. Καμμιά ενημέρωση από το κράτος γι αυτές τις αλλαγές, ακόμη και σε μένα προσωπικά, που ζήτησα άδεια αναθεώρησης και επέκτασης της σχ. μονάδας μου, κάνοντας νέες επενδύσεις (κτιριακές), σύμφωνα πάντα με το νόμο, το 2007. Το απίστευτο είναι το συνημμένο που σας στέλνω. Νέα άδεια με ημερομηνία 23/5/08 όπου μου δίνεται δικαίωμα φύλαξης και εκπαίδευσης νηπίων από 2,5 χρονών έως και την εγγραφή τους στο Δημοτικό σχολείο! Μετά από 20 ημέρες με ενημέρωσε η εγκύκλιος του κ. Κόπση ότι δεν μπορώ να έχω νήπια για το 2008-2009!
Δεν θα μπορούσε η Διοίκηση, το Κράτος, τα Υπουργεία να με ενημερώσουν για τις εργασίες που απαιτούνται για να καταστήσουν το κτήριό μου κατάλληλο για την άδεια από το Υ.Π. και να κάνω αυτές αντί για αυτά που έκανα; καθώς όπως υποστηρίζει ο κ. Στυλιανίδης, ο νόμος ισχὐει από το 2006; Μήπως έτσι απαντάται η ερώτησή σας για το ποιός ψεύδεται; Mήπως ο νόμος εκτός από υποχρεωτικό νηπιαγωγείο υποννοεί κλείσιμο των μικρών παιδικών σταθμών και γιγάντωση των μεγάλων ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων και στην ¨επιδότηση¨ του δημόσιου νηπιαγωγείου; Mήπως στα μελλοντικά σχέδια του Υ.Π. είναι και η απομάκρυνση και της ηλικίας 4-5, επιβεβαιώνοντας του φόβους μας ότι θέλουν το κλείσιμό μας;
Αλήθεια γιατί ο κ. Στυλιανίδης κλείνει τους μικρούς παιδικούς σταθμούς και "ανοίγει" τα ιδ. πανεπιστήμια;
K. Πορτοσάλτε, αν σας ενδιαφέρει αληθινά τί συμβαίνει, η απάντηση ίσως δεν βρίσκεται στα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν κάθε φορά τα υπουργεία ή τους συλλόγους αλλά στους ανθρώπους που βρίσκονται κάτω από αυτά.
ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον και την υπομονή.
Ονομάζομαι Γ. Π. και είμαι δάσκαλος, απόφοιτος της Παιδ. Ακαδ. Τρίπολης. Είμαι ιδιοκτήτης και διευθύνω τον παιδ. σταθμό .................... στην Ηλιούπολη από το 1993. Θα ήθελα να σας απαντήσω στο ερώτημα που θέσατε στον κ. Σαρμπάνη πρόεδρο του ΠΑΣΙΠΣ (στις 24/11/08, κατά τη διάρκεια της κινητοποίησής μας με τα σχολικά στο Σύνταγμα), για το άν γνωρίζαμε την υποχρεωτικότητα του νηπιαγωγείου από το 2006.
Βεβαίως και το γνωρίζαμε και το θέλαμε. Δεν γνωρίζαμε τις διαφορετικές κτιριακές απαιτήσεις του Υ.Π. από ήδη υφιστάμενες κατά δεκαετίες μονάδες που συνεχίζουν να προσφέρουν εκπαίδευση. Μικρές μονάδες στον ιστό της πόλης κλπ.... τα ξέρετε. Η απάτη του κράτους προς εμάς, τούς εργαζόμενούς μας, τους γονείς και ειδικά τα παιδιά είναι δεδομένη. Καμμιά ενημέρωση από το κράτος γι αυτές τις αλλαγές, ακόμη και σε μένα προσωπικά, που ζήτησα άδεια αναθεώρησης και επέκτασης της σχ. μονάδας μου, κάνοντας νέες επενδύσεις (κτιριακές), σύμφωνα πάντα με το νόμο, το 2007. Το απίστευτο είναι το συνημμένο που σας στέλνω. Νέα άδεια με ημερομηνία 23/5/08 όπου μου δίνεται δικαίωμα φύλαξης και εκπαίδευσης νηπίων από 2,5 χρονών έως και την εγγραφή τους στο Δημοτικό σχολείο! Μετά από 20 ημέρες με ενημέρωσε η εγκύκλιος του κ. Κόπση ότι δεν μπορώ να έχω νήπια για το 2008-2009!
Δεν θα μπορούσε η Διοίκηση, το Κράτος, τα Υπουργεία να με ενημερώσουν για τις εργασίες που απαιτούνται για να καταστήσουν το κτήριό μου κατάλληλο για την άδεια από το Υ.Π. και να κάνω αυτές αντί για αυτά που έκανα; καθώς όπως υποστηρίζει ο κ. Στυλιανίδης, ο νόμος ισχὐει από το 2006; Μήπως έτσι απαντάται η ερώτησή σας για το ποιός ψεύδεται; Mήπως ο νόμος εκτός από υποχρεωτικό νηπιαγωγείο υποννοεί κλείσιμο των μικρών παιδικών σταθμών και γιγάντωση των μεγάλων ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων και στην ¨επιδότηση¨ του δημόσιου νηπιαγωγείου; Mήπως στα μελλοντικά σχέδια του Υ.Π. είναι και η απομάκρυνση και της ηλικίας 4-5, επιβεβαιώνοντας του φόβους μας ότι θέλουν το κλείσιμό μας;
Αλήθεια γιατί ο κ. Στυλιανίδης κλείνει τους μικρούς παιδικούς σταθμούς και "ανοίγει" τα ιδ. πανεπιστήμια;
K. Πορτοσάλτε, αν σας ενδιαφέρει αληθινά τί συμβαίνει, η απάντηση ίσως δεν βρίσκεται στα πρόσωπα που αντιπροσωπεύουν κάθε φορά τα υπουργεία ή τους συλλόγους αλλά στους ανθρώπους που βρίσκονται κάτω από αυτά.
ευχαριστούμε για το ενδιαφέρον και την υπομονή.
25/11/08
Και είναι τόσο τραγικό να μην έχουν οι Παιδικοί Σταθμοί τμήμα Νηπιαγωγείου;
Αγαπητέ Κε Πορτοσάλτε
Να Σας ευχαριστήσω καταρχήν επειδή είστε από τους ελάχιστους που ασχολούνται με το ζήτημα της λειτουργίας τμημάτων Νηπιαγωγείου μέσα σε Παιδικούς Σταθμούς. Είναι ένα θέμα πολλαπλά ευαίσθητο και σημαντικό και θα άξιζε την προσοχή περισσοτέρων και, πάντως, σίγουρα των αρμοδίων.
Θέλω αρχικά να Σας απαντήσω στο ερώτημα που θέσατε στον Πρόεδρο του Πανελληνίου Συλλόγου Ιδιοκτητών Παιδικών Σταθμών Κο Σαρμπάνη στις 24/11/08: «Ανεξάρτητα από το κατά πόσον οι προδιαγραφές που ζητάει το Υπουργείο Παιδείας για τη λειτουργία τμημάτων Νηπιαγωγείου μέσα σε Παιδικούς Σταθμούς είναι παράλογες και ανεφάρμοστες, εσείς Κοι ιδιοκτήτες των Παιδικών Σταθμών δεν το ξέρατε εδώ και δύο χρόνια, αφού το 2006 ψηφίστηκε ο Νόμος για την υποχρεωτικότητα της εκπαίδευσης στο Νηπιαγωγείο;». Η απάντηση είναι: «Όχι, δεν το ξέραμε. Καταρχήν, ο Νόμος που ψηφίστηκε το 2006 δεν έλεγε τίποτε άλλο πέραν της θέσπισης της υποχρεωτικότητας της εκπαίδευσης στο Νηπιαγωγείο. Για το ζήτημα της συνύπαρξης Νηπιαγωγείου και Παιδικού Σταθμού, μετά την ψήφιση αυτού του Νόμου, δεν υπήρχε τίποτα μέχρι τον Ιούνιο του 2008, οπότε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε υπέρ της δυνατότητας συνύπαρξης Νηπιαγωγείου και Παιδικού Σταθμού.
Από τότε και μετά επομένως τίθεται το ζήτημα και τίθεται με τρόπο δραματικό για τους Παιδικούς Σταθμούς, καθώς οι προδιαγραφές που τους ζητούνται να υλοποιήσουν είναι αδύνατον να εφαρμοστούν και ουσιαστικά τους στερούν τη δυνατότητα να έχουν τμήμα Νηπιαγωγείου.
Θα μου πείτε: «Και είναι τόσο τραγικό να μην έχουν οι Παιδικοί Σταθμοί τμήμα Νηπιαγωγείου;». Είναι τραγικό επειδή πάρα πολλοί από αυτούς στηρίζονται εδώ και πολλά χρόνια στην ύπαρξη του Νηπιαγωγείου τους. Σας επισημαίνω πως αν η υποχρεωτική εκπαίδευση στο Νηπιαγωγείο εφαρμοστεί με τρόπο που να αποκλείσει τους Παιδικούς Σταθμούς, το ίδιο θα συμβεί σε λίγο και για τα παιδιά των 4 χρονών (την εκπαίδευση των οποίων δεδηλωμένα το Υπουργείο Παιδείας θέλει επίσης να καταστήσει υποχρεωτική). Τι θα πούμε τότε; Ότι δεν πειράζει, ας χάσουν οι Παιδικοί Σταθμοί και αυτή την ηλικία; Ας λειτουργήσουν μόνο με την ηλικία των 3 χρονών; Και Σας πληροφορώ πως η πλειοψηφία των Παιδικών Σταθμών με αυτές τις ηλικίες λειτουργεί. Αν προσθέσουμε σε αυτά και το γεγονός πως αν χάσεις μία ηλικία παιδιών ακολουθεί και ένα σημαντικό ποσοστό της αμέσως μικρότερης, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα πως εξαιτίας των παράλογων και ανεφάρμοστων απαιτήσεων του Υπουργείου Παιδείας, ένας ολόκληρος κλάδος (πολλαπλά χρήσιμος στην ελληνική κοινωνία και οικογένεια) βαίνει προς αφανισμό.
Σε περίοδο δραματικής κρίσης δηλαδή κι ενώ όλοι μιλούν για την ανάγκη στήριξης των μικρών επιχειρήσεων και του προσωπικού τους, το Υπουργείο Παιδείας οδηγεί σε κλείσιμο μερικές εκατοντάδες μικρές επιχειρήσεις και στην ανεργία μερικές χιλιάδες εργαζομένους. Που δεν ζητούν επιδοτήσεις, που δεν επιβαρύνουν το Κράτος και τους φορολογούμενους πολίτες, αλλά ζητούν το αυτονόητο: λογική, λειτουργικότητα και ισονομία (αλήθεια, πόσα από τα Νηπιαγωγεία που λειτουργούν υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας πληρούν τις προϋποθέσεις για τις οποίες αποκλείονται οι Παιδικοί Σταθμοί;).
Να καταλήξω όμως με το σοβαρότερο όλων: το μεγαλύτερο έγκλημα που συντελείται αυτή τη στιγμή είναι, δυστυχώς, εναντίον των παιδιών. Αυτά (και οι Γονείς τους) βρίσκονται ξαφνικά μπροστά σε ένα πιεστικό μονόδρομο: είναι υποχρεωμένα, για να ολοκληρώσουν την προσχολική αγωγή τους, να ενταχθούν σε χαώδεις ομάδες των 25 ή 30 ή 35 (και βάλε) παιδιών και σε χώρους τεράστιους και άψυχους. Πρέπει άραγε να μετρήσουμε κάποιες γενιές ως θύματα μιας βίαιης σχολειοποίησης για να θυμηθούμε τότε (πάλι! αλλά πόσο αργά…) τα πλεονεκτήματα του Παιδικού Σταθμού με τις μικρές του ομάδες, τους οικείους χώρους και τις προσωπικές σχέσεις εμπιστοσύνης; Ας μην φτάσουμε εκεί!
Γι’ αυτό κυρίως έχει νόημα τώρα ο αγώνας και η δικαίωση των Παιδικών Σταθμών. Για ποιοτική εκπαίδευση αλλά με ανθρώπινους όρους. Γι’ αυτό, Κε Πορτοσάλτε, έχει νόημα που ασχολείστε με το θέμα και Σας ευχαριστούμε ακόμα μία φορά.
ένας Νηπιαγωγός, Υπεύθυνος Παιδικού Σταθμού
Να Σας ευχαριστήσω καταρχήν επειδή είστε από τους ελάχιστους που ασχολούνται με το ζήτημα της λειτουργίας τμημάτων Νηπιαγωγείου μέσα σε Παιδικούς Σταθμούς. Είναι ένα θέμα πολλαπλά ευαίσθητο και σημαντικό και θα άξιζε την προσοχή περισσοτέρων και, πάντως, σίγουρα των αρμοδίων.
Θέλω αρχικά να Σας απαντήσω στο ερώτημα που θέσατε στον Πρόεδρο του Πανελληνίου Συλλόγου Ιδιοκτητών Παιδικών Σταθμών Κο Σαρμπάνη στις 24/11/08: «Ανεξάρτητα από το κατά πόσον οι προδιαγραφές που ζητάει το Υπουργείο Παιδείας για τη λειτουργία τμημάτων Νηπιαγωγείου μέσα σε Παιδικούς Σταθμούς είναι παράλογες και ανεφάρμοστες, εσείς Κοι ιδιοκτήτες των Παιδικών Σταθμών δεν το ξέρατε εδώ και δύο χρόνια, αφού το 2006 ψηφίστηκε ο Νόμος για την υποχρεωτικότητα της εκπαίδευσης στο Νηπιαγωγείο;». Η απάντηση είναι: «Όχι, δεν το ξέραμε. Καταρχήν, ο Νόμος που ψηφίστηκε το 2006 δεν έλεγε τίποτε άλλο πέραν της θέσπισης της υποχρεωτικότητας της εκπαίδευσης στο Νηπιαγωγείο. Για το ζήτημα της συνύπαρξης Νηπιαγωγείου και Παιδικού Σταθμού, μετά την ψήφιση αυτού του Νόμου, δεν υπήρχε τίποτα μέχρι τον Ιούνιο του 2008, οπότε το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδότησε υπέρ της δυνατότητας συνύπαρξης Νηπιαγωγείου και Παιδικού Σταθμού.
Από τότε και μετά επομένως τίθεται το ζήτημα και τίθεται με τρόπο δραματικό για τους Παιδικούς Σταθμούς, καθώς οι προδιαγραφές που τους ζητούνται να υλοποιήσουν είναι αδύνατον να εφαρμοστούν και ουσιαστικά τους στερούν τη δυνατότητα να έχουν τμήμα Νηπιαγωγείου.
Θα μου πείτε: «Και είναι τόσο τραγικό να μην έχουν οι Παιδικοί Σταθμοί τμήμα Νηπιαγωγείου;». Είναι τραγικό επειδή πάρα πολλοί από αυτούς στηρίζονται εδώ και πολλά χρόνια στην ύπαρξη του Νηπιαγωγείου τους. Σας επισημαίνω πως αν η υποχρεωτική εκπαίδευση στο Νηπιαγωγείο εφαρμοστεί με τρόπο που να αποκλείσει τους Παιδικούς Σταθμούς, το ίδιο θα συμβεί σε λίγο και για τα παιδιά των 4 χρονών (την εκπαίδευση των οποίων δεδηλωμένα το Υπουργείο Παιδείας θέλει επίσης να καταστήσει υποχρεωτική). Τι θα πούμε τότε; Ότι δεν πειράζει, ας χάσουν οι Παιδικοί Σταθμοί και αυτή την ηλικία; Ας λειτουργήσουν μόνο με την ηλικία των 3 χρονών; Και Σας πληροφορώ πως η πλειοψηφία των Παιδικών Σταθμών με αυτές τις ηλικίες λειτουργεί. Αν προσθέσουμε σε αυτά και το γεγονός πως αν χάσεις μία ηλικία παιδιών ακολουθεί και ένα σημαντικό ποσοστό της αμέσως μικρότερης, βγαίνει αβίαστα το συμπέρασμα πως εξαιτίας των παράλογων και ανεφάρμοστων απαιτήσεων του Υπουργείου Παιδείας, ένας ολόκληρος κλάδος (πολλαπλά χρήσιμος στην ελληνική κοινωνία και οικογένεια) βαίνει προς αφανισμό.
Σε περίοδο δραματικής κρίσης δηλαδή κι ενώ όλοι μιλούν για την ανάγκη στήριξης των μικρών επιχειρήσεων και του προσωπικού τους, το Υπουργείο Παιδείας οδηγεί σε κλείσιμο μερικές εκατοντάδες μικρές επιχειρήσεις και στην ανεργία μερικές χιλιάδες εργαζομένους. Που δεν ζητούν επιδοτήσεις, που δεν επιβαρύνουν το Κράτος και τους φορολογούμενους πολίτες, αλλά ζητούν το αυτονόητο: λογική, λειτουργικότητα και ισονομία (αλήθεια, πόσα από τα Νηπιαγωγεία που λειτουργούν υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας πληρούν τις προϋποθέσεις για τις οποίες αποκλείονται οι Παιδικοί Σταθμοί;).
Να καταλήξω όμως με το σοβαρότερο όλων: το μεγαλύτερο έγκλημα που συντελείται αυτή τη στιγμή είναι, δυστυχώς, εναντίον των παιδιών. Αυτά (και οι Γονείς τους) βρίσκονται ξαφνικά μπροστά σε ένα πιεστικό μονόδρομο: είναι υποχρεωμένα, για να ολοκληρώσουν την προσχολική αγωγή τους, να ενταχθούν σε χαώδεις ομάδες των 25 ή 30 ή 35 (και βάλε) παιδιών και σε χώρους τεράστιους και άψυχους. Πρέπει άραγε να μετρήσουμε κάποιες γενιές ως θύματα μιας βίαιης σχολειοποίησης για να θυμηθούμε τότε (πάλι! αλλά πόσο αργά…) τα πλεονεκτήματα του Παιδικού Σταθμού με τις μικρές του ομάδες, τους οικείους χώρους και τις προσωπικές σχέσεις εμπιστοσύνης; Ας μην φτάσουμε εκεί!
Γι’ αυτό κυρίως έχει νόημα τώρα ο αγώνας και η δικαίωση των Παιδικών Σταθμών. Για ποιοτική εκπαίδευση αλλά με ανθρώπινους όρους. Γι’ αυτό, Κε Πορτοσάλτε, έχει νόημα που ασχολείστε με το θέμα και Σας ευχαριστούμε ακόμα μία φορά.
ένας Νηπιαγωγός, Υπεύθυνος Παιδικού Σταθμού
24/11/08
Τα Σχολικά “κατέβηκαν σε πορεία” στο Σύνταγμα.
Για δεύτερη φορά, σήμερα 24/11 το πρωί, διαμαρτύρονται οι ιδιοκτήτες ιδιωτικών παιδικών σταθμών με “πορεία” των σχολικών λεωφορείων.
Αυτή τη φορά κατάφεραν να φτάσουν στο Σύνταγμα με επιτυχία.
Εκεί συγκεντρώνονται οι ιδιοκτήτες, ενώ τα σχολικά κάνουν “κύκλους” γύρω από την πλατεία.
Ζητούν επανεξέταση από το ΥΠΕΠΘ στην εφαρμογή του νόμου υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ώστε να μην στερεί από τους παιδικούς σταθμούς το τμήμα νηπιαγωγείου.
Ζητούν επανεξέταση από το ΥΠΕΠΘ στην εφαρμογή του νόμου υποχρεωτικής εκπαίδευσης, ώστε να μην στερεί από τους παιδικούς σταθμούς το τμήμα νηπιαγωγείου.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΙΠΣ κος Σαρμπάνης, μίλησε στην εκπομπή του Σκάϊ στον κο Πορτοσάλτε.
19/11/08
Πάλι δεν έχουν σχολείο!!!
(η επιστολή αυτή στάλθηκε στο ΥΠΕΠΘ)
Αγαπητέ κύριε,
Ονομάζομαι Χρυσούλα Δημοπούλου και το παιδί μου πηγαίνει στο 8ο νηπιαγωγείο Ηλιούπολης.
Επί έβδομη συνεχή εβδομάδα, τα παιδιά δεν θα πάνε στο σχολείο όλες τις μέρες. Αυτή τη φορά πρόκειται για επιμορφωτικό σεμινάριο των εκπαιδευτικών την προσεχή Παρασκευή 21/11.
Και σας ρωτώ: χτες, 17 Νοέμβρη που πήγαν στον σχολείο μόνο 2 ώρες από τις 8 έως τις 10 το πρωϊ, γιατί δεν έγινε μετά το σεμινάριο; Και μη μου πείτε επειδή οι εκπαιδευτικοί ήθελαν να παραστούν στην πορεία για το Πολυτεχνείο, γιατί θα υποτιμήσετε τη νοημοσύνη μου.
Έτσι θα βγάλουμε τη χρονιά; Με τα παιδιά δεξιά κι αριστερά; Δεν εργάζομαι ούτε εγώ ούτε ο πατέρας του μικρού στον δημόσιο τομέα ώστε να έχουμε την πολυτέλεια να πηγαίνουμε στη δουλειά μας όποτε μας κάνει κέφι. Είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες και αν δεν δουλέψουμε, δεν θα πληρωθούμε.
Είχαμε επιλέξει την ιδιωτική εκπαίδευση για το παιδί μας ακριβώς για να αποφύγουμε την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στη δημόσια παιδεία.
Αλλά φέτος φροντίσατε να μας στερήσετε αυτήν την επιλογή.
Φροντίστε τουλάχιστον να βρείτε τρόπους στήριξης των εργαζόμενων γονιών και όχι τρόπους να τους κάνετε τη ζωή δύσκολη.
Επιπλέον, τα παιδιά είναι αδύνατον να προσαρμοστούν σε πρόγραμμα ημι-εκπαίδευσης. Μόλις μπαίνουμε σε στοιχειώδες πρόγραμμα και ρυθμούς προκύπτει ένα σεμινάριο, ένα συμβούλιο ή ότι άλλο έχετε σκαρφιστεί.
Καλή συνέχεια στο καταπληκτικό έργο σας.
Χρυσούλα Δημοπούλου
Αγαπητέ κύριε,
Ονομάζομαι Χρυσούλα Δημοπούλου και το παιδί μου πηγαίνει στο 8ο νηπιαγωγείο Ηλιούπολης.
Επί έβδομη συνεχή εβδομάδα, τα παιδιά δεν θα πάνε στο σχολείο όλες τις μέρες. Αυτή τη φορά πρόκειται για επιμορφωτικό σεμινάριο των εκπαιδευτικών την προσεχή Παρασκευή 21/11.
Και σας ρωτώ: χτες, 17 Νοέμβρη που πήγαν στον σχολείο μόνο 2 ώρες από τις 8 έως τις 10 το πρωϊ, γιατί δεν έγινε μετά το σεμινάριο; Και μη μου πείτε επειδή οι εκπαιδευτικοί ήθελαν να παραστούν στην πορεία για το Πολυτεχνείο, γιατί θα υποτιμήσετε τη νοημοσύνη μου.
Έτσι θα βγάλουμε τη χρονιά; Με τα παιδιά δεξιά κι αριστερά; Δεν εργάζομαι ούτε εγώ ούτε ο πατέρας του μικρού στον δημόσιο τομέα ώστε να έχουμε την πολυτέλεια να πηγαίνουμε στη δουλειά μας όποτε μας κάνει κέφι. Είμαστε ελεύθεροι επαγγελματίες και αν δεν δουλέψουμε, δεν θα πληρωθούμε.
Είχαμε επιλέξει την ιδιωτική εκπαίδευση για το παιδί μας ακριβώς για να αποφύγουμε την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί στη δημόσια παιδεία.
Αλλά φέτος φροντίσατε να μας στερήσετε αυτήν την επιλογή.
Φροντίστε τουλάχιστον να βρείτε τρόπους στήριξης των εργαζόμενων γονιών και όχι τρόπους να τους κάνετε τη ζωή δύσκολη.
Επιπλέον, τα παιδιά είναι αδύνατον να προσαρμοστούν σε πρόγραμμα ημι-εκπαίδευσης. Μόλις μπαίνουμε σε στοιχειώδες πρόγραμμα και ρυθμούς προκύπτει ένα σεμινάριο, ένα συμβούλιο ή ότι άλλο έχετε σκαρφιστεί.
Καλή συνέχεια στο καταπληκτικό έργο σας.
Χρυσούλα Δημοπούλου
13/11/08
Συζήτηση στο ΣΚΑΪ με εκπρόσωπο των Παιδικών Σταθμών.
Ο κος Θεοφυλακτίδης, εκ μέρους των παιδικών σταθμών, μίλησε στην εκπομπή του κου Πορτοσάλτε στον Σκάϊ για το θέμα της “πορείας” των Σχολικών λεωφορείων που δεν έγινε.
10/11/08
Απαγόρεψαν στα Σχολικά να κινηθούν στο κέντρο της Αθήνας.
Η αστυνομία απαγόρεψε σε 50 Σχολικά λεωφορεία ιδιωτικών παιδικών σταθμών που είχαν προσυγκεντρωθεί στο Α' νεκροταφείο, να “κατεβούν” στο κέντρο.
Το ίδιο έγινε και σε 3 άλλα σημεία της Αθήνας, που είχαν προσυγκεντρωθεί σχολικά λεωφορεία από άλλες περιοχές.
Στην περιοχή του Μεταξουργείου μάλιστα, οι αστυνομικοί απομάκρυναν με συνοδεία τα σχολικά λεωφορεία και τα προώθησαν στην εθνική οδό.
Συνολικά 200 περίπου σχολικά λεωφορεία από όλες τις περιοχές της Αθήνας, δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν ειρηνική “πορεία” διαμαρτυρίας στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας.
Σκοπός τους, η διαμαρτυρία για την εφαρμογή του νόμου υποχρεωτικής εκπαίδευσης για το νηπιαγωγείο από το ΥΠΕΠΘ.
Ζητούν να επανεξεταστεί η εφαρμογή του νόμου, ώστε να μπορέσουν οι παιδικοί σταθμοί να διατηρήσουν τα τμήματα των νηπιαγωγείων τους.
Κινητοποίηση ιδιωτικών παιδικών σταθμών
(Αναδημοσίευση από το site του ΣΚΑΙ)
LINK ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ
Η αστυνομία τους εμποδίζει να κινηθούν σε αυτοκινητοπομπή προς το Σύνταγμα και την Ομόνοια
Σταθμευμένα στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, στο ύψος του Α΄ Νεκροταφείου, είναι περίπου 50 σχολικά λεωφορεία ιδιωτικών παιδικών σταθμών.
Όπως καταγγέλουν οι ιδιοκτήτες, η αστυνομία τους εμποδίζει να κινηθούν σε αυτοκινητοπομπή προς το Σύνταγμα και την Ομόνοια.
Διαμαρτύρονται για την άρνηση του υπουργείου Παιδείας να τους δώσει τον επιπλέον χρόνο που ζητούσαν προκειμένου να λάβουν όλοι οι παιδικοί σταθμοί άδεια λειτουργίας.
LINK ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ
Η αστυνομία τους εμποδίζει να κινηθούν σε αυτοκινητοπομπή προς το Σύνταγμα και την Ομόνοια
Σταθμευμένα στη λεωφόρο Βουλιαγμένης, στο ύψος του Α΄ Νεκροταφείου, είναι περίπου 50 σχολικά λεωφορεία ιδιωτικών παιδικών σταθμών.
Όπως καταγγέλουν οι ιδιοκτήτες, η αστυνομία τους εμποδίζει να κινηθούν σε αυτοκινητοπομπή προς το Σύνταγμα και την Ομόνοια.
Διαμαρτύρονται για την άρνηση του υπουργείου Παιδείας να τους δώσει τον επιπλέον χρόνο που ζητούσαν προκειμένου να λάβουν όλοι οι παιδικοί σταθμοί άδεια λειτουργίας.
5/11/08
Δημιουργήθηκε από το blog η αφίσα για τον αγώνα μας...
Αν θέλετε αντίτυπα της εκτυπωμένης αφίσας 35χ50 εκ..
Στείλτε μας e-mail κάνοντας κλικ εδώ.
Γράψτε μας την διεύθυνση, το όνομα και πόσα αντίτυπα της αφίσας θέλετε, για να σας στείλουμε ταχυδρομικά.
Χωρίς καμία χρέωση.
Γράψτε μας την διεύθυνση, το όνομα και πόσα αντίτυπα της αφίσας θέλετε, για να σας στείλουμε ταχυδρομικά.
Χωρίς καμία χρέωση.
2/11/08
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΔΥΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ...
Μετά από τόσο καιρό που το θέμα της λειτουργίας Νηπιαγωγείων εντός Παιδικών Σταθμών έχει απασχολήσει και απασχολεί τόσο κόσμο, δυστυχώς κάποια λανθασμένα επιχειρήματα εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται εις βάρος των Παιδικών Σταθμών, θολώνοντας τα πράγματα και μην βοηθώντας να εστιάσουμε στην ουσία του ζητήματος. Ας δούμε τα επιχειρήματα αυτά και ας καταδείξουμε τελεσίδικα το λάθος τους ώστε να μην εξακολουθήσουν να υποστηρίζονται προκαλώντας σύγχυση:
•Επιχείρημα 1ο: (το Υπουργείο Παιδείας το πιπιλάει αενάως σαν καραμέλα) «Οι Παιδικοί Σταθμοί δεν πρέπει να διαμαρτύρονται, καθώς είχαν ειδοποιηθεί και είχαν δύο χρόνια στη διάθεσή τους για να προετοιμαστούν. Είναι δική τους ευθύνη το γεγονός ότι δεν είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν στις προδιαγραφές του Υπουργείου».
•Απάντηση: Οι Παιδικοί Σταθμοί ανταποκρίθηκαν σε όλα όσα ζήτησε το Υπουργείο Παιδείας. Την περίοδο 2007-2008 προσέλαβαν (αν δεν είχαν ήδη, όπως συνέβαινε σε πολλές περιπτώσεις) πτυχιούχους Νηπιαγωγούς ΑΕΙ για τα τμήματα Νηπιαγωγείου τους. Κατέθεσαν λίστες νηπίων στις Διευθύνσεις Α’βάθμιας Εκπαίδευσης και ακολούθησαν το παιδαγωγικό πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας (αν και σε πολλές περιπτώσεις ακολουθούν εδώ και χρόνια προγράμματα Νηπιαγωγείου διευρυμένα που αξιοποιούν τη συνολική Ευρωπαϊκή γνώση και εμπειρία). Την περίοδο 2008-2009 κατέθεσαν (μέχρι τις 31-7-2008) τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την έκδοση άδειας ίδρυσης Νηπιαγωγείου από το Υπουργείο Παιδείας (αν και η υφιστάμενη άδειά τους από το Υπουργείο Πρόνοιας περιλαμβάνει και την ηλικία του Νηπιαγωγείου). Επίσης, με εντολή του Υπουργείου Παιδείας, εγγράψανε παιδιά Νηπιαγωγείου την περίοδο 1/15-9-2008.
Μέχρι τότε (Σεπτέμβριος του 2008!!!) δεν είχε γίνει καμία συγκεκριμένη συνεννόηση για το θέμα της άδειας λειτουργίας Νηπιαγωγείου. Ας σημειωθεί εδώ πως οι Παιδικοί Σταθμοί διαθέτουν άδεια λειτουργίας από το Υπουργείο Πρόνοιας με αυστηρότατες προδιαγραφές ασφάλειας, υγιεινής και εν γένει λειτουργικότητας του κτιρίου τους που αφορά ακριβώς τις ηλικίες που αναλαμβάνουν (συμπεριλαμβανομένης και της ηλικίας του Νηπιαγωγείου). Από την άλλη μεριά, η δυνατότητα συστέγασης Νηπιαγωγείων και Παιδικών Σταθμών (μετά την θέσπιση της υποχρεωτικής φοίτησης στο Νηπιαγωγείο) δόθηκε από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους τον Ιούνιο του 2008. Επομένως, μόνο από τότε και μετά θα μπορούσε να τεθεί θέμα για το κατά πόσον οι Παιδικοί Σταθμοί που θέλουν πλέον να συστεγάζονται με το Νηπιαγωγείο τους, είναι υποχρεωμένοι να εκδώσουν (δεύτερη!) άδεια λειτουργίας από το Υπουργείο Παιδείας αυτή τη φορά και με ποιους όρους.
Τον Σεπτέμβριο του 2008 άρχισε να αποσαφηνίζεται πως το Υπουργείο Παιδείας απαιτεί από τους Παιδικούς Σταθμούς που θέλουν να συνεχίσουν να έχουν Νηπιαγωγείο, να εκδώσουν άδεια λειτουργίας για το Νηπιαγωγείο τους και μάλιστα με τους όρους των νέο-ιδρυόμενων μεγάλων διδακτηρίων. Μια γρήγορη ματιά στους όρους αυτούς πείθει τον καθένα πως αφορούν άλλες ηλικίες παιδιών από αυτές που συνυπάρχουν στους Παιδικούς Σταθμούς. Αφορούν δηλαδή συνύπαρξη παιδιών Νηπιαγωγείου με μεγαλύτερά τους παιδιά του Δημοτικού (γι’ αυτό και απαιτείται ξεχωριστή είσοδος, ξεχωριστή αυλή και τοποθέτηση του Νηπιαγωγείου στο ισόγειο). Όταν όμως στους Παιδικούς Σταθμούς συνυπάρχουν τα νήπια με μικρότερά τους παιδάκια τι νόημα έχουν αυτοί οι όροι; Από την άλλη μεριά, για τη λειτουργία του Νηπιαγωγείου απαιτούνται δύο αίθουσες εμβαδού τουλάχιστον 30τ.μ. η μία και τουλάχιστον 60τ.μ. η άλλη για 15 παιδάκια! Απαιτούνται δηλαδή 6τ.μ. ανά παιδί όταν στα υφιστάμενα μεγάλα εκπαιδευτήρια η αναλογία είναι 1,7τ.μ. ανά παιδί. Ας μην αναφερθούμε εδώ και στο κατά πόσον ανταποκρίνονται στους όρους αυτούς η συντριπτική πλειοψηφία των δημόσιων Νηπιαγωγείων!
Αλλά ας έλθουμε στην ουσία: χαρακτηριστικό των Παιδικών Σταθμών είναι οι μικρές ομάδες παιδιών και οι οικείοι «σπιτικοί» χώροι. Αποτελούν ιδανικούς τόπους όπου τα παιδιά προετοιμάζονται και εκπαιδεύονται για την σχολική ζωή χωρίς να σχολειοποιούνται βίαια. Γι’ αυτό και πολλοί γονείς τους επιλέγουν συνειδητά. Από την άλλη μεριά, λειτουργούν ήδη με συγκεκριμένες προδιαγραφές καταλληλότητας για τις οποίες ελέγχονται συνεχώς. Πώς είναι δυνατόν, ένα κτίριο με συγκεκριμένες προδιαγραφές και χαρακτηριστικά να πρέπει να ανταποκριθεί συγχρόνως και σε άλλες προδιαγραφές μιας διαφορετικής λογικής (και μάλιστα εκ των υστέρων); Κάτι τέτοιο είναι και ουσιαστικά και τεχνικά αδύνατο.
Επομένως συνοψίζουμε: οι Παιδικοί Σταθμοί δεν είχαν δύο χρόνια για να προετοιμαστούν. Από τον Ιούνιο του 2008 (και ιδίως από τον Σεπτέμβριο του 2008) κατάλαβαν πως για να λειτουργήσουν τμήματα Νηπιαγωγείου σύμφωνα με τη λογική(;) του Υπουργείου Παιδείας θα έπρεπε να εξαλείψουν τον χαρακτήρα τους (ως μικρές, οικείες δομές) και –περίπου- να γκρεμίσουν και να ξανακτίσουν τα κτίριά τους! Όπως όλοι μπορούν να καταλάβουν, όσο χρόνο και αν είχαν στη διάθεσή τους οι Παιδικοί Σταθμοί θα ήταν αδύνατο να ανταποκριθούν. Πρέπει να αναγνωριστεί πως οι ζητούμενες από το Υπουργείο Παιδείας προδιαγραφές είναι παράλογες και είναι αδύνατο να εφαρμοστούν. Παρά τα υπομνήματα που έχουν κατατεθεί από μέρους των Παιδικών Σταθμών και παρά την ύπαρξη του βασικού Νόμου 1566/85 που αποτελεί τη βάση για επίλυση του προβλήματος, το Υπουργείο Παιδείας επιμένει στην αδιαλλαξία. Μήπως ο ανομολόγητος στόχος του είναι να αποκλείσει τους Παιδικούς Σταθμούς από τη δυνατότητα να έχουν Νηπιαγωγείο; Με συνέπεια όλα τα 5χρονα παιδάκια να είναι αναγκασμένα σε μια βίαιη σχολειοποίηση σε γιγαντοδομές (ή σε προχειροδομές) και σε τμήματα των 25 και 30 και 35 (και σε ορισμένες περιπτώσεις περισσότερων) παιδιών;
•Επιχείρημα 2ο: «Οι ιδιοκτήτες των Παιδικών Σταθμών έχουν εξαπατήσει και εγκλωβίσει τους Γονείς των 5χρονων παιδιών».
•Απάντηση: Μήπως θα έπρεπε να πούμε «Το Υπουργείο Παιδείας εξαπάτησε και εγκλώβισε τους ιδιοκτήτες Παιδικών Σταθμών και τους Γονείς»; Αλλιώς, γιατί ζητούσε από τον Μάρτιο 2008 να γίνουν προεγγραφές νηπίων; Γιατί τον Ιούνιο 2008 ζητούσε να κατατεθούν (μέχρι 31-7-2008) αιτήσεις για άδεια ίδρυσης Νηπιαγωγείου (ούτε κουβέντα για άδεια λειτουργίας!) προτρέποντας να γίνουν οι εγγραφές των νηπίων το διάστημα 1/15-9-2008; Και γιατί τον Σεπτέμβριο 2008 έκανε εντέλει φανερό ότι για την λειτουργία Νηπιαγωγείου απαιτεί την έκδοση άδειας λειτουργίας, με όρους άσχετους προς την κατάσταση λειτουργίας των Παιδικών Σταθμών και οι οποίοι είναι αδύνατον να εφαρμοστούν από αυτούς; Δεν είναι φανερό πως μέσα σε όλη αυτή την χρονική ακολουθία, τόσο οι Γονείς, όσο και οι Παιδικοί Σταθμοί θα είχαν κάνει τις επιλογές και τον προγραμματισμό τους; Ποιός σκέφτηκε την αναστάτωση που προκαλούν τέτοιες παράλογες και αστόχαστες και άκαιρες μεθοδεύσεις; Ποιος σκέφτηκε τους Γονείς αυτών των παιδιών που ξαφνικά έμπαιναν στο δίλημμα να ανατρέψουν τις επιλογές τους –επιλογές ποιοτικές με γνώμονα το καλό του παιδιού τους- και να οδηγηθούν σε επιλογές καταναγκαστικές υπό το βάρος ενός πρωτοφανούς (όσο και ασαφούς) εκβιασμού: ότι τα παιδιά τους –αν δεν ξεριζωθούν από τα δεύτερα σπίτια τους που είναι οι Παιδικοί Σταθμοί και δεν ριχτούν κατά 25άδες, 30άδες ή 35άδες στις γιγαντοδομές των απρόσωπων (δημόσιων ή ιδιωτικών) εκπαιδευτηρίων- κινδυνεύουν να μείνουν στην ίδια τάξη!!!!! Αλλά κυρίως, ποιος σκέφτηκε αυτά τα ίδια τα παιδάκια; Που δεν είναι αντικείμενα προς μεταφορά και διευθέτηση, αλλά ψυχούλες με συγκεκριμένες ανάγκες που ανησυχούν και αναστατώνονται; Είναι προς τιμήν πολλών συναδέλφων ιδιοκτητών Παιδικών Σταθμών που ως επί το πλείστον είναι οι ίδιοι Παιδαγωγοί, το γεγονός ότι τις δύσκολες αυτές ώρες είναι κυρίως τα παιδάκια που νοιάζονται. Στο σημείο αυτό συναντιούνται και ενώνουν τις προσπάθειές τους με τους Γονείς για να κερδίσουν κάτι πολύ σημαντικό για τα παιδιά: τη δυνατότητά τους να ολοκληρώνουν την προσχολική αγωγή τους (μέχρι και την ηλικία του Νηπιαγωγείου) σε συνθήκες που ανταποκρίνονται καλύτερα στις πραγματικές τους ανάγκες (μικρές ομάδες, οικείοι χώροι, προσωπικές και διαχρονικές σχέσεις εμπιστοσύνης). Στο σημείο αυτό συναντιούνται με εργαζόμενους, με ειδικούς του χώρου, με φορείς και με κάθε ευαίσθητο άνθρωπο και πολίτη αυτού του τόπου που αρνείται να δει και αυτό: τα ίδια τα παιδιά μας να γίνονται θύματα αστόχαστων και καταστροφικών σκοπιμοτήτων και μεθοδεύσεων.
•Επιχείρημα 1ο: (το Υπουργείο Παιδείας το πιπιλάει αενάως σαν καραμέλα) «Οι Παιδικοί Σταθμοί δεν πρέπει να διαμαρτύρονται, καθώς είχαν ειδοποιηθεί και είχαν δύο χρόνια στη διάθεσή τους για να προετοιμαστούν. Είναι δική τους ευθύνη το γεγονός ότι δεν είναι έτοιμοι να ανταποκριθούν στις προδιαγραφές του Υπουργείου».
•Απάντηση: Οι Παιδικοί Σταθμοί ανταποκρίθηκαν σε όλα όσα ζήτησε το Υπουργείο Παιδείας. Την περίοδο 2007-2008 προσέλαβαν (αν δεν είχαν ήδη, όπως συνέβαινε σε πολλές περιπτώσεις) πτυχιούχους Νηπιαγωγούς ΑΕΙ για τα τμήματα Νηπιαγωγείου τους. Κατέθεσαν λίστες νηπίων στις Διευθύνσεις Α’βάθμιας Εκπαίδευσης και ακολούθησαν το παιδαγωγικό πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας (αν και σε πολλές περιπτώσεις ακολουθούν εδώ και χρόνια προγράμματα Νηπιαγωγείου διευρυμένα που αξιοποιούν τη συνολική Ευρωπαϊκή γνώση και εμπειρία). Την περίοδο 2008-2009 κατέθεσαν (μέχρι τις 31-7-2008) τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την έκδοση άδειας ίδρυσης Νηπιαγωγείου από το Υπουργείο Παιδείας (αν και η υφιστάμενη άδειά τους από το Υπουργείο Πρόνοιας περιλαμβάνει και την ηλικία του Νηπιαγωγείου). Επίσης, με εντολή του Υπουργείου Παιδείας, εγγράψανε παιδιά Νηπιαγωγείου την περίοδο 1/15-9-2008.
Μέχρι τότε (Σεπτέμβριος του 2008!!!) δεν είχε γίνει καμία συγκεκριμένη συνεννόηση για το θέμα της άδειας λειτουργίας Νηπιαγωγείου. Ας σημειωθεί εδώ πως οι Παιδικοί Σταθμοί διαθέτουν άδεια λειτουργίας από το Υπουργείο Πρόνοιας με αυστηρότατες προδιαγραφές ασφάλειας, υγιεινής και εν γένει λειτουργικότητας του κτιρίου τους που αφορά ακριβώς τις ηλικίες που αναλαμβάνουν (συμπεριλαμβανομένης και της ηλικίας του Νηπιαγωγείου). Από την άλλη μεριά, η δυνατότητα συστέγασης Νηπιαγωγείων και Παιδικών Σταθμών (μετά την θέσπιση της υποχρεωτικής φοίτησης στο Νηπιαγωγείο) δόθηκε από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους τον Ιούνιο του 2008. Επομένως, μόνο από τότε και μετά θα μπορούσε να τεθεί θέμα για το κατά πόσον οι Παιδικοί Σταθμοί που θέλουν πλέον να συστεγάζονται με το Νηπιαγωγείο τους, είναι υποχρεωμένοι να εκδώσουν (δεύτερη!) άδεια λειτουργίας από το Υπουργείο Παιδείας αυτή τη φορά και με ποιους όρους.
Τον Σεπτέμβριο του 2008 άρχισε να αποσαφηνίζεται πως το Υπουργείο Παιδείας απαιτεί από τους Παιδικούς Σταθμούς που θέλουν να συνεχίσουν να έχουν Νηπιαγωγείο, να εκδώσουν άδεια λειτουργίας για το Νηπιαγωγείο τους και μάλιστα με τους όρους των νέο-ιδρυόμενων μεγάλων διδακτηρίων. Μια γρήγορη ματιά στους όρους αυτούς πείθει τον καθένα πως αφορούν άλλες ηλικίες παιδιών από αυτές που συνυπάρχουν στους Παιδικούς Σταθμούς. Αφορούν δηλαδή συνύπαρξη παιδιών Νηπιαγωγείου με μεγαλύτερά τους παιδιά του Δημοτικού (γι’ αυτό και απαιτείται ξεχωριστή είσοδος, ξεχωριστή αυλή και τοποθέτηση του Νηπιαγωγείου στο ισόγειο). Όταν όμως στους Παιδικούς Σταθμούς συνυπάρχουν τα νήπια με μικρότερά τους παιδάκια τι νόημα έχουν αυτοί οι όροι; Από την άλλη μεριά, για τη λειτουργία του Νηπιαγωγείου απαιτούνται δύο αίθουσες εμβαδού τουλάχιστον 30τ.μ. η μία και τουλάχιστον 60τ.μ. η άλλη για 15 παιδάκια! Απαιτούνται δηλαδή 6τ.μ. ανά παιδί όταν στα υφιστάμενα μεγάλα εκπαιδευτήρια η αναλογία είναι 1,7τ.μ. ανά παιδί. Ας μην αναφερθούμε εδώ και στο κατά πόσον ανταποκρίνονται στους όρους αυτούς η συντριπτική πλειοψηφία των δημόσιων Νηπιαγωγείων!
Αλλά ας έλθουμε στην ουσία: χαρακτηριστικό των Παιδικών Σταθμών είναι οι μικρές ομάδες παιδιών και οι οικείοι «σπιτικοί» χώροι. Αποτελούν ιδανικούς τόπους όπου τα παιδιά προετοιμάζονται και εκπαιδεύονται για την σχολική ζωή χωρίς να σχολειοποιούνται βίαια. Γι’ αυτό και πολλοί γονείς τους επιλέγουν συνειδητά. Από την άλλη μεριά, λειτουργούν ήδη με συγκεκριμένες προδιαγραφές καταλληλότητας για τις οποίες ελέγχονται συνεχώς. Πώς είναι δυνατόν, ένα κτίριο με συγκεκριμένες προδιαγραφές και χαρακτηριστικά να πρέπει να ανταποκριθεί συγχρόνως και σε άλλες προδιαγραφές μιας διαφορετικής λογικής (και μάλιστα εκ των υστέρων); Κάτι τέτοιο είναι και ουσιαστικά και τεχνικά αδύνατο.
Επομένως συνοψίζουμε: οι Παιδικοί Σταθμοί δεν είχαν δύο χρόνια για να προετοιμαστούν. Από τον Ιούνιο του 2008 (και ιδίως από τον Σεπτέμβριο του 2008) κατάλαβαν πως για να λειτουργήσουν τμήματα Νηπιαγωγείου σύμφωνα με τη λογική(;) του Υπουργείου Παιδείας θα έπρεπε να εξαλείψουν τον χαρακτήρα τους (ως μικρές, οικείες δομές) και –περίπου- να γκρεμίσουν και να ξανακτίσουν τα κτίριά τους! Όπως όλοι μπορούν να καταλάβουν, όσο χρόνο και αν είχαν στη διάθεσή τους οι Παιδικοί Σταθμοί θα ήταν αδύνατο να ανταποκριθούν. Πρέπει να αναγνωριστεί πως οι ζητούμενες από το Υπουργείο Παιδείας προδιαγραφές είναι παράλογες και είναι αδύνατο να εφαρμοστούν. Παρά τα υπομνήματα που έχουν κατατεθεί από μέρους των Παιδικών Σταθμών και παρά την ύπαρξη του βασικού Νόμου 1566/85 που αποτελεί τη βάση για επίλυση του προβλήματος, το Υπουργείο Παιδείας επιμένει στην αδιαλλαξία. Μήπως ο ανομολόγητος στόχος του είναι να αποκλείσει τους Παιδικούς Σταθμούς από τη δυνατότητα να έχουν Νηπιαγωγείο; Με συνέπεια όλα τα 5χρονα παιδάκια να είναι αναγκασμένα σε μια βίαιη σχολειοποίηση σε γιγαντοδομές (ή σε προχειροδομές) και σε τμήματα των 25 και 30 και 35 (και σε ορισμένες περιπτώσεις περισσότερων) παιδιών;
•Επιχείρημα 2ο: «Οι ιδιοκτήτες των Παιδικών Σταθμών έχουν εξαπατήσει και εγκλωβίσει τους Γονείς των 5χρονων παιδιών».
•Απάντηση: Μήπως θα έπρεπε να πούμε «Το Υπουργείο Παιδείας εξαπάτησε και εγκλώβισε τους ιδιοκτήτες Παιδικών Σταθμών και τους Γονείς»; Αλλιώς, γιατί ζητούσε από τον Μάρτιο 2008 να γίνουν προεγγραφές νηπίων; Γιατί τον Ιούνιο 2008 ζητούσε να κατατεθούν (μέχρι 31-7-2008) αιτήσεις για άδεια ίδρυσης Νηπιαγωγείου (ούτε κουβέντα για άδεια λειτουργίας!) προτρέποντας να γίνουν οι εγγραφές των νηπίων το διάστημα 1/15-9-2008; Και γιατί τον Σεπτέμβριο 2008 έκανε εντέλει φανερό ότι για την λειτουργία Νηπιαγωγείου απαιτεί την έκδοση άδειας λειτουργίας, με όρους άσχετους προς την κατάσταση λειτουργίας των Παιδικών Σταθμών και οι οποίοι είναι αδύνατον να εφαρμοστούν από αυτούς; Δεν είναι φανερό πως μέσα σε όλη αυτή την χρονική ακολουθία, τόσο οι Γονείς, όσο και οι Παιδικοί Σταθμοί θα είχαν κάνει τις επιλογές και τον προγραμματισμό τους; Ποιός σκέφτηκε την αναστάτωση που προκαλούν τέτοιες παράλογες και αστόχαστες και άκαιρες μεθοδεύσεις; Ποιος σκέφτηκε τους Γονείς αυτών των παιδιών που ξαφνικά έμπαιναν στο δίλημμα να ανατρέψουν τις επιλογές τους –επιλογές ποιοτικές με γνώμονα το καλό του παιδιού τους- και να οδηγηθούν σε επιλογές καταναγκαστικές υπό το βάρος ενός πρωτοφανούς (όσο και ασαφούς) εκβιασμού: ότι τα παιδιά τους –αν δεν ξεριζωθούν από τα δεύτερα σπίτια τους που είναι οι Παιδικοί Σταθμοί και δεν ριχτούν κατά 25άδες, 30άδες ή 35άδες στις γιγαντοδομές των απρόσωπων (δημόσιων ή ιδιωτικών) εκπαιδευτηρίων- κινδυνεύουν να μείνουν στην ίδια τάξη!!!!! Αλλά κυρίως, ποιος σκέφτηκε αυτά τα ίδια τα παιδάκια; Που δεν είναι αντικείμενα προς μεταφορά και διευθέτηση, αλλά ψυχούλες με συγκεκριμένες ανάγκες που ανησυχούν και αναστατώνονται; Είναι προς τιμήν πολλών συναδέλφων ιδιοκτητών Παιδικών Σταθμών που ως επί το πλείστον είναι οι ίδιοι Παιδαγωγοί, το γεγονός ότι τις δύσκολες αυτές ώρες είναι κυρίως τα παιδάκια που νοιάζονται. Στο σημείο αυτό συναντιούνται και ενώνουν τις προσπάθειές τους με τους Γονείς για να κερδίσουν κάτι πολύ σημαντικό για τα παιδιά: τη δυνατότητά τους να ολοκληρώνουν την προσχολική αγωγή τους (μέχρι και την ηλικία του Νηπιαγωγείου) σε συνθήκες που ανταποκρίνονται καλύτερα στις πραγματικές τους ανάγκες (μικρές ομάδες, οικείοι χώροι, προσωπικές και διαχρονικές σχέσεις εμπιστοσύνης). Στο σημείο αυτό συναντιούνται με εργαζόμενους, με ειδικούς του χώρου, με φορείς και με κάθε ευαίσθητο άνθρωπο και πολίτη αυτού του τόπου που αρνείται να δει και αυτό: τα ίδια τα παιδιά μας να γίνονται θύματα αστόχαστων και καταστροφικών σκοπιμοτήτων και μεθοδεύσεων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
