17/10/08

Τι αλήθεια προσφέρουν οι παιδικοί σταθμοί;

Εδώ και πολλά χρόνια, όπως όλοι ξέρετε, υπήρχε ένα διπλό καθεστώς για τα νήπια. 
Kάποια πήγαιναν στα νηπιαγωγεία παιδικών σταθμών και κάποια στα νηπιαγωγεία ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων ή στα δημόσια νηπιαγωγεία. 
Τα δημόσια ή ιδιωτικά νηπιαγωγεία υπάγονται στο ΥΠΕΠΘ και τα νηπιαγωγεία των παιδικών σταθμών στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. 
Οι γονείς μέχρι τώρα είχαν δικαίωμα επιλογής, φροντίζοντας για την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση του παιδιού τους. 
Μπορούσαν να επιλέξουν κάποιους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς με μικρό αριθμό παιδιών. Με πρωτοποριακό εκπαιδευτικό πρόγραμμα, στελεχωμένο από νηπιαγωγούς και εξειδικευμένους συνεργάτες, σε τομείς όπως η μουσική, το θεατρικό παιχνίδι, η ζωγραφική κ.ά.
Με ομάδες γονιών για συζήτηση θεμάτων των παιδιών, με υποστήριξη γιατρού, παιδοψυχολόγου και άλλα πολλά.
Με γνώμονα, πάντα την καλύτερη ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη των παιδιών.
Και όλα αυτά παρέχονται σε ένα ασφαλές περιβάλλον, κοντά στο σπίτι τους. 
Το δε διευρυμένο ωράριο και τα χαμηλά δίδακτρα εξυπηρετούν τους γονείς στις επαγγελματικές τους υποχρεώσεις.
Πράγματα απλησίαστα για ένα δημόσιο νηπιαγωγείο.
Το ΥΠΕΠΘ τα 2 τελευταία χρόνια άρχισε να διαμορφώνει ένα συγκεκριμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα στα νηπιαγωγεία του. 
Κάτι που οι ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί εφαρμόζουν εδώ και πολλά χρόνια.
Και όλα αυτά οι γονείς των νηπίων τα ξέρουν και τα έχουν εκτιμήσει στην πράξη τόσα χρόνια. 
Αλλά ποιος τους ρωτάει;
Το ΥΠΕΠΘ προχώρησε σε ένα μέτρο, που απλώς δυσκόλεψε όλες τις οικογένειες και τα παιδιά τους.
Μόνο που δεν υπολόγισε την αντίδραση των γονιών. 
Δεν την φαντάστηκε.

Το κτιριακό είναι η πρόφαση.
Ο τελευταίος νόμος για τις κτιριακές προδιαγραφές των Π.Σ. του 1997, είναι αυστηρότατος.
Και στα τετραγωνικά που αναλογούν σε κάθε παιδί, και στην στατικότητα του κτιρίου (400 κιλά ανά τ.μ. κινούμενο φορτίο, όταν στα σπίτια μας είναι 200 κιλά ανά τ.μ.) και στην πυρασφάλεια.
Και δίνει την άδεια για τον αριθμό των παιδιών στους Π.Σ. ΑΝΑΛΟΓΑ με το χώρο τους.
Στο νόμο 1566/1985 για τη “Δομή και λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και άλλες διατάξεις”, ξεκάθαρα αναφέρει ότι τα “νηπιαγωγεία” μπορούν να εντάσσονται και σε “παιδικά κέντρα”. Η λειτουργία τους καθορίζεται ότι είναι αρμοδιότητα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. 
Το δε εκπαιδευτικό έργο, αρμοδιότητα του ΥΠΕΠΘ.
Με αυτό το νομοθετικό καθεστώς λειτούργησαν το 2007-2008 οι παιδικοί σταθμοί, έχοντας τα τμήματα νηπιαγωγείου.
Και τους είχε δοθεί η εξουσιοδότηση από το ΥΠΕΠΘ να εκδίδουν βεβαιώσεις παρακολούθησης νηπιαγωγείου, όμως δεν ήταν υποχρεωτικές για να εγγραφούν τα παιδιά στο δημοτικό φέτος.
Το νομοθετικό πλαίσιο για να λειτουργήσουν οι Π.Σ. και τμήματα νηπιαγωγείου υπάρχει λοιπόν.
Το ΥΠΕΠΘ όμως αυθαίρετα και αιφνιδιαστικά (με το έγγραφο του Κόπτση στις 29/5/08) απαγορεύει στους Π.Σ. να λειτουργούν τμήματα νηπιαγωγείου.
Το ΥΠΕΠΘ τον Ιούλιο του 2008 αναγκάστηκε, μετά από γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του τον Ιούνιο (για να μην είναι τελείως εκτός νόμου το υπουργείο), να επιτρέψει να ιδρυθούν ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΑ νηπιαγωγεία μέσα σε παιδικούς σταθμούς.
Έτσι έδωσε αυτή την παράταση για αιτήσεις άδειας ίδρυσης μέχρι τις 31 Ιουλίου 2008.
Με απαγορευτικές προδιαγραφές όμως για τους Π.Σ.
(για να είναι σίγουρο ότι δεν μπορούν να πάρουν άδεια):
Τμήματα τουλάχιστον 25 παιδιών στο νηπιαγωγείο τους. 
Δηλαδή νηπιαγωγεία-ιδρύματα...
Ανεξάρτητη είσοδο και ανεξάρτητο χώρο προαυλισμού από τις άλλες μικρότερες ηλικίες!
Μια νομοθεσία πού αφορά τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια που στεγάζουν μαζί  και μεγαλύτερες ηλικίες...

Και βέβαια το ΥΠΕΠΘ χρησιμοποίησε επικοινωνιακά στη διάρκεια αυτής της κρίσης, την δυνατότητα που έδωσε εκ των υστέρων στους Π.Σ. να ζητήσουν άδεια ίδρυσης νηπιαγωγείου.
Παριστάνοντας την καλή διοίκηση που τηρεί τους νόμους και έχει απέναντι της τους κακούς ιδιοκτήτες παιδικών σταθμών
Όμως η ουσία είναι ότι:
Οι Παιδικοί Σταθμοί ΕΧΟΥΝ ΑΔΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ για αυτές ακριβώς τις ηλικίες και ΕΧΟΥΝ ΕΛΕΓΧΘΕΙ και ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ από ένα άλλο υπουργείο, το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, που σε όλη τη διάρκεια αυτής της κρίσης κωφεύει.

Και δεν μας απαντά κανείς στην εξής απλή ερώτηση:
ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΟΥΝ ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΗΔΗ ΕΧΟΥΝ ΑΔΕΙΑ;

Η απάντηση μάλλον είναι:
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΝ.

(πόσο) Απαράδεκτος;

Δεν υπάρχουν σχόλια: